Style radykalnej woli
Opis
Tom esejów obejmuje artykuły z lat 1966–1968 poświęcone rozmaitym zagadnieniom – literaturze pornograficznej, kinu Bergmana i Godarda, Cioranowi, roli ciszy w sztuce i literaturze – a także teksty polityczne dotyczące Ameryki i Wietnamu.
Ich wspólnym mianownikiem jest radykalny styl myślenia opisywanych twórców, wyrażający się w ich konsekwentnym dążeniu do przekraczania granic tego, co możliwe. Podobnie zdecydowaną postawę Sontag postulowała także w podejściu do polityki. Gorzko rezonuje dziś tekst będący odpowiedzią na ankietę Co się dzieje w Ameryce przeprowadzoną przez „Partisan Review”. Pisała w nim: „Nie sądzę, by białej Ameryce zależało na równouprawnieniu Czarnych. To ważne tylko dla wąskiego grona białych Amerykanów, w większości wykształconych i majętnych, z których w dodatku tylko niewielka część ma jakieś bliższe osobiste kontakty z Czarnymi. To kraj gorliwie rasistowski. I taki pozostanie w dającej się przewidzieć przyszłości”.
O autorce
Susan Sontag
Urodziła się w 1933 roku, zmarła w roku 2004. Jedna z najważniejszych intelektualistek dwudziestego wieku. Jej znakiem rozpoznawczym były zawsze niezależność myśli i pełne pasji zaangażowanie. Autorka ważnych tekstów, które podważały przyjęte sposoby myślenia i wyznaczały nowe horyzonty humanistyki: Przeciw interpretacji, O fotografii, Zapiski o kampie, Choroba jako metafora. Pisała także powieści, m.in.: Zestaw do śmierci, Miłośnik wulkanów, W Ameryce. Obrończyni praw człowieka, występowała przeciw wojnie w Wietnamie, w czasie stanu wojennego wspierała „Solidarność”, a w 1993 roku w oblężonym Sarajewie wystawiła Czekając na Godota. Zawsze niepokorna, odważna i nieznosząca schematycznych uproszczeń, w ostrym tekście sprzeciwiła się propagandzie uprawianej przez rząd Busha po atakach z 11 września.
Spis treści
I
II
III