Czytając „Lolitę” w Teheranie
Opis
Nowe wydanie legendarnej książki przetłumaczonej już na ponad 30 języków.
Kiedy Azar Nafisi rezygnuje z prowadzenia zajęć z literatury na Uniwersytecie Teherańskim w proteście przeciw nakazowi noszenia chusty, tworzy u siebie tajne seminarium. Przez dwa lata co tydzień spotyka się ze swoimi siedmioma studentkami, by dyskutować o powieściach Nabokova, Fitzgeralda i Austen. Nawiązują z sobą na tyle bliską relację, że dyskusje o literaturze przeradzają się w rozmowy o tym, co w ich życiu najważniejsze – o poszukiwaniu osobistej wolności i sile płynącej z budowania wspólnoty, o dążeniu do samorealizacji i szczęścia w sytuacji, gdy kobietom odbierane są podstawowe prawa. W miarę jak na liście zakazanych w kraju książek pojawia się coraz więcej tytułów, coraz wyraźniej wybrzmiewa także pytanie o to, dlaczego reżim tak boi się fikcji. Jak pisze Nafisi, „tam, w tamtym salonie odkrywałyśmy na nowo, że my też jesteśmy żywymi, oddychającymi ludzkimi istotami. I bez względu na to, jak represyjna stałaby się władza, bez względu na to, jak bardzo byłybyśmy zastraszone i przerażone, podobnie jak Lolita próbowałyśmy wyrwać się z tego narzuconego nam świata i stworzyć sobie własne enklawy wolności. I podobnie jak Lolita przy każdej możliwej okazji dumnie demonstrowałyśmy naszą niesubordynację”.
O autorce
Azar Nafisi
Urodziła się w Teheranie. Studiowała anglistykę i obroniła doktorat w Stanach Zjednoczonych, po czym – już po rewolucji islamskiej w 1979 roku – wróciła do Iranu, by wykładać na uniwersytecie w Teheranie. W 1981 roku została jednak z niego wydalona, ponieważ odmówiła noszenia obowiązkowej chusty. W 1997 wyjechała do Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszka do dziś. Opublikowana w 2003 roku książka Czytając „Lolitę” w Teheranie przyniosła jej rozgłos i międzynarodowe uznanie. Jest autorką wielu książek i artykułów na temat literatury i jej politycznych uwikłań, sytuacji kobiet w Iranie, praw człowieka.
