Róże Orwella
Opis
Porywający esej, w którym Rebecca Solnit proponuje świeże i inspirujące spojrzenie na George’a Orwella – jego życie, twórczość, zamiłowanie do przyrody. Wspaniale meandrująca myśl autorki prowadzi nas od róż zasadzonych przez pisarza w ogrodzie na szkockiej wyspie, poprzez opowieści o zaangażowaniu, z jakim portretował życie angielskich górników i walczył na wojnie w Hiszpanii, po refleksję o źródłach rewolucyjnego hasła „chleba i róż” i fotografującej róże Tinie Modotti, która ostatecznie uległa sowieckiej propagandzie. Przeczytamy także o Stalinie nakazującym sadzić cytryny pod Moskwą, przodkach Orwella uwikłanych w handel trójkątny oraz o pracy w dzisiejszych „fabrykach róż” w Bogocie. Rebecca Solnit zastanawia się tu nad kwestią polityczności natury i nad tym, czy sztuka może odcinać się od bieżącej polityki. Próbuje też odpowiedzieć na pytanie, czy czerpanie przyjemności z życia w obliczu cierpienia innych jest wyłącznie bezduszne i niemoralne.
„Chleb zapewnić mogą nawet autorytarne reżimy; odnalezienie róż wymaga swobody i autonomii – nie da się ich narzucić, trzeba je samodzielnie odkryć i pielęgnować”.
O autorce
Fot. Jude Mooney
Rebecca Solnit
Amerykańska eseistka, historyczka i działaczka feministyczna. Napisała kilkanaście książek z pogranicza antropologii, filozofii i polityki, m.in. wielokrotnie nagradzaną Eadweard Muybridge and the Technological Wild West oraz Zew włóczęgi. Opowieści wędrowne. Publikuje w wielu pismach, m.in. „Harper’s Magazine” i „Guardian”. W Polsce do tej pory ukazały się jej zbiory esejów: Mężczyźni objaśniają mi świat, Zew włóczęgi. Opowieści wędrowne, Nadzieja w mroku, Matka wszystkich pytań, Wspomnienia z nieistnienia.
Fragment
Spis treści
I Prorok i jeż
II W głąb Ziemi
III Chleba i róż
IV Cytryny Stalina
V Odwroty i ataki
VI Cena róż
VII Rzeka Orwell
Recenzje
Książka Solnit o Orwellu jest nie tyle biografią pisarza, ile żarliwą polemiką z purytańską odmianą lewicowości.
Renata Lis, „Książki. Magazyn do czytania”
Orwell pochylony nad grządką i karmiący kozy po ludzku wzrusza i rozczula. Dla Rebekki Solnit to punkt wyjścia do głębszego namysłu nad relacją człowieka z przyrodą i przyrody z polityką.
Aleksandra Żelazińska, „Polityka”